Wing Tsun (czyt. Wing Chun w tłumaczeniu „Piękna Wiosna”) to jedna z odmian tradycyjnego Kung Fu
wywodząca się z miasta Fatshan, mająca korzenie bezpośrednio w Klasztorze Shaolin i w historii buntu grupy
chińskich patriotów przeciwko nowej, obcej dynastii mandżurskiej w XVII wieku (więcej w historia stylu).
To czego się uczymy się na zajęciach w Polsce jest wiernym odzwierciedleniem metod i technik jakie
przekazał w drugiej połowie lat XX Wielki Mistrz Yip Man swojemu ostatniemu, prywatnemu uczniowi
- Si-Jo Leung Ting’owi.
Na zdjęciu z prawej - Grand Master Si-Jo Leung Ting - założyciel światowego stowarzyszenia Wing Tsun (IWTA).
Krótka charakterystyka stylu.
Wing Tsun Kung Fu trudno zakwalifikować według typowego podziału chińskich styli - na zewnętrzne - twarde
i wewnętrzne miękkie. Nie znajdziemy w nim też odzwierciedlenia odwiecznej zasady Ying Yang. Wynika to
przede wszystkim z faktu, że styl Wing Tsun w momencie swojego tworzenia z zasady miał być czymś w stu
procentach praktycznym i efektywnym. Pozbawiono go więc wszelkich możliwych ozdobników, zaś podwaliny
pod Wing Tsun stworzono w wyniku połączenia kilku styli, które reprezentowała piątka mnichów założycieli:
kobieta opat - Ng Moi, opat - Chi Shin, opat - Pak Mei, Mistrz Fung To Tak i Mistrz Miu Hin.
Styl Wing Tsun operuje więc pojęciami takimi jak: „sprężysta siła” (a nie twarda, czy miękka), „linia centralna”
(wytyczająca „najkrótszą linię kontrataku”), kwai dai lik (sił spajająca kolana - „spajająca silę i środek ciężkości”)
Postawa walki jest obniżona, ale nie tak jak w „starym Shaolinie”, ciężar w trakcie walki przesunięty jest na
tylną nogę pozwalając na swobodne operowanie rękoma i przednią nogą jednocześnie. Na techniki składają się:
uderzenia pięścią, kantem dłoni, otwartą dłonią (leżącą i prostopadłą), grzbietem, palcami, łokciem, barkiem,
kopnięcia, podcięcia, dźwignie i kontr dźwignie.
fot. źródło - „Wing Tsun Kuen”, prof. Si-Jo Leung Ting.
Styl Wing Tsun jest nowoczesnym i nowatorskim stylem - pomimo, że zawiera w swoich technikach elementy
sięgające korzeniami innych chińskich styli jak: Biały Żuraw, Bagua, Hungar - nie znajdziemy w nim technik
naśladowczych (np jak dłoń tygrysa, akrobacje w stylu latającej małpy itp). Bardzo charakterystyczną dla
Wing Tsun Kung Fu są tzw. podwójne techniki - czyli jednoczesna obrona i atak, przy czym techniki te mogą
być wykonywane wyłącznie przy pomocy rąk, jak również rąk w połączeniu z technikami nożnymi np. na
poziomie tzw. drewnianego manekina. W stylu Wing Tsun znajdziemy więc cały arsenał technik, z których
możemy korzystać w zależności od naszych potrzeb, dystansu, zasięgu, ilości przeciwników.
Ze względu na swoją prostotę styl Wing Tsun jest ceniony i lubiany przez różne spec służby, sprawdza się
również doskonale jako zwarty i spójny system samoobrony zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, dzieci, czy
osób starszych.
Na zdjęciach z seminariów w Polsce - Dai Sihing Szel Gabor (8 st. mistrzowski) mistrz Wing Tsun Kung Fu, na co dzień
instruktor walki wręcz i technik kombat na węgierskiej Akademii Obrony Narodowej.
Różnice w nazwie i różnice w przekazie.
Styl Wing Tsun Kung Fu przebył długą drogę zanim trafił do Europy Środkowej i Wschodniej. Sam Yip Man miał
wielu uczniów i w zależności od okresu czasu nauczał w różny sposób i z różnym zaangażowaniem. Stąd istnieją
duże różnice w przekazie wśród uczniów z Fatshan, czy Hong Kongu. Mistrz Leung Ting trafił do Mistrza Yip Mana
w jego schyłkowym okresie życia, gdy mistrz Yip przeszedł na tzw. emeryturę zamykając drzwi dla uczniów.
Mistrz Leung Ting był wówczas na poziomie technik drewnianego manekina. Spotykając się regularnie z mistrzem Yip,
z rozgoryczeniem stwierdził, że to czego uczył się u innego z mistrzów wywodzącego się od mistrza Yip Mana, jest
czymś zupełnie odmiennym. Jak sam to określił „po pierwszej lekcji z Mistrzem Yip, Si-Jo Leung Ting był w szoku”.
Widząc talent i zaangażowanie ucznia, a także pogarszający się stan zdrowia i wiek spowodowały, że mistrz Yip
bardzo otworzył się na swojego ostatniego ucznia, poświęcając mu mnóstwo czasu i próbując wspólnie stworzyć zwarty
i spójny system nauczania.
Od lewej komisarz policji i mistrz WT - Tan Sang, w centrum - Mistz Yip Man, od lewej - Mistrz Leung Ting
fot. z książki „Roots of Wing Tsun” autor Si-Jo Leung Ting
To z tego okresu pochodzą zmiany wprowadzone w nauczaniu podstawowych form: Siu Nim Tao, Chum Kiu, Biu Tze,
Mok Yang Chong oraz łańcuchy technik nazywane sekcjami chisao. Z tego powodu przekaz mistrza Leung Tinga
różni się od przekazu części jego Si-Hingów z Hong Kongu. Dlatego też, sam mistrz Leung Ting, by zaznaczyć różnice,
zmienił i zastrzegł pisownię z Wing Chun na Wing Tsun Leung Ting Kung Fu. Sposób nauczania ujęty w ramy 100 lekcji
Siu Nim Tao, 100 lekcji Chum Kiu oraz sekcje chisao: 7 i pół sekcji chisao, forma i sekcje Biu Tze, forma i sekcje Mok
Yang Chong, sekcje Chi Gerk, Sekcje San Sin Chong, forma i sekcje długiego kika, forma i sekcje noży motylkowych
Bart Cham Dao - ukształtował się na początku lat siedemdziesiątych. Od tamtej pory uznajemy styl Wing Tsun Kung Fu
za zamknięty, kompletny system walki.
GM. Sikung Norbert Maday (9st. mistrzowski IWTA) i Sifu Marek Mikulski (6 st. IWTA - Prezes Polskiego Stowarzyszenia
Wing Tsun Kung Fu), Obóz Polskiego Stowarzyszenia WT w Łebie 2018.
Wing Tsun w Polsce
W Polsce ćwiczymy Wing Tsun Kung Fu według przekazu z Hong Kongu od blisko dwudziestu lat dzięki zaangażowaniu
i pracy w propagowanie tego stylu przez Sikunga Norberta Madaya, założyciela Wschodnioeuropejskiego Stowarzyszenia
Wing Tsun Kung Fu, stowarzyszającego kraje takie jak: Węgry, Polska, Litwa, Ukraina..
Sikung Norbert Maday jest prywatnym uczniem Si-Jo Leung Tinga i posiada aktualnie jeden z najwyższych stopni WT
w Europie (9 st. mistrzowski) - więcej w linia przekazu. Jest to dla nas bardzo ważne ponieważ Polskie Stowarzyszenie
WT gwarantuje jakość i podejście do wiedzy zgodne ze źródłem. Nie dokonujemy żadnych korekt, wynalazków,
mieszania naszego stylu z innymi przekazami. Szanujemy, to co prawie pięćdziesiąt lat wcześniej stworzyli wspólnie
GM Yip Man i Si-Jo Leung Ting. Wyrazem tego jest program i sposób nauczania, sposób przekazywania i oceny wiedzy,
czy tradycyjne stroje, zatwierdzone jeszcze przez samego Yip Mana (więcej również w linia przekazu).
Aktualnie w Polsce jest kilkunastu mistrzów nauczających Wing Tsun Kung Fu według przekazu z Hong Kongu. Dlatego
przed zapisaniem się na zajęcia, sprawdź i wyszukaj informacje na temat twojego nauczyciela. To, że nosi ktoś czerwone
paski nie oznacza, że reprezentuje nasze Stowarzyszenie. Wing Tsun staje się modnym stylem także i w Polsce. Jest całe
mnóstwo instruktorów, którzy ćwicząc inne style czując koniunkturę podszywają się pod znak i markę Wing Tsun Leung Ting.
To przykre, ale tak dzieje się na całym świecie i Polska nie jest w tym wypadku żadnym wyjątkiem. Sprawdzaj więc, czy
twój nauczyciel ma swojego nauczyciela, jaką odmianę WT ćwiczy, czy jego wiedza jest w jakiś sposób weryfikowana
przez superwizję innych mistrzów, kiedy zdawał na swoje ostatnie stopnie mistrzowskie i kto ten egzamin weryfikował,
jaką opinią cieszy się dany mistrz wśród swoich uczniów i w otoczeniu.
Powodzenia...
Si-Mui Anna